20 Ekim 2010 Çarşamba

I Am Sam




Yönetmen : Jessie Nelson
Oyuncular : Sean Penn,Michelle Pfeiffer,Dakota Fanning
Yıl : 2001
Maliyet :22 milyon$
Hasılat :98 milyon$
1 oscar adaylığı


FİLME DAİR

(Benim Adım Sam)


- Adı ne?
Göklerdeki elmaslarla birlikte Lucy
Lucy Diamond Dawson.




Kayıtlarınız gösteriyor ki zekanız 7 yaşında bir çocuğun civarında.
Endişemiz Lucy, 8 yaşına basınca ne olacağı.




Baba, neden adamlar keldir?
- Bazen keldirler çünkü kafaları parlaktır ve saçları yoktur.

Baba, yalnızca kızlar mı yalnızdır
yoksa yalnız erkekler de var mıdır? Ve varsa,onlara ne denir?
- Onlara "Beatles" denir.




Bir oğlunuz var. Rita Rothman Glenn Harrison Williams.
Eğer onu sizden alırlarsa Robert söylediğini yapar ve çok hızlı konuşan, dört isimli bir avukatı tutar mıydınız?



Duyduğuma göre 7 yaşına basmışsın.
Çok heyecan verici olmalı.
- Herkes yaşlanıyor.Sıradan bir şey



Geçen gece sana mektup yazıyordum.
Sonra kelimeler uzadıkça uzadı.Ve şöyle dedim.
"Sevgili Lucy, özür dilerim duygularını incitmiş olabilirim.
Ve bütün bu zaman içinde hep seni düşünüyordum.
Evdeki Lucy'yi.Okuldaki Lucy'yi.
Ve gökyüzündeki Lucy'ye kucak dolusu öpücükler, Baban.
Not: Seni seviyorum. Tıpkı şarkıda olduğu gibi.
Not: Seni şarkıdaymış gibi seviyorum."



Sam:You've grown.
Lucy: Have I?
Sam: Yeah, 'cause your ears are bigger and your eyes are older.




P.S All you need is love.

16 Ekim 2010 Cumartesi

Children Of Men



Yönetmen : Alfonso Cuaron
Oyuncular : Clive Owen,Julianne Moore
Yıl : 2006
Maliyet :76 milyon$
Hasılat :70 milyon$
3 oscar adaylığı


FİLME DAİR

(Son Umut)


Diego Ricardo, gezegenin en genç insanı 18 yıl, 4 ay, 20 gün, 16 saat, 8 dakika yaşadı. Diego Ricardo, hayatı boyunca insanlığın maruz kaldığı 18 yıllık kısırlığın ve dünyamıza etkilerinin trajik bir anısı olarak kaldı.



- Doğum gününde ne yaptın?
- Hiçbir şey.
- Haydi ama, bir şey yapmış olmalısın.
- Hayır, her gün ne yapıyorsam aynısını yaptım.
Kalktım, kendimi iğrenç hissettim.
İşe gittim, iğrenç hissettim.



Julian ve Theo milyonlarca protestocunun arasında kaderin bir cilvesiyle karşılaştılar.
Elbette inandıkları şey için oradaydılar.
Dünyayı değiştirmek istiyorlardı ve inançları onları beraber tuttu.
Aslında her şey, inançla kader arasındaki kozmik savaştan ibaret.




Kısırlığa çare bulmuş olsalar bile, bu bir şeyi değiştirmez.
Artık çok geç. Dünya berbat durumda.
Biliyor musun...
Esasen, kısırlık ortaya çıkmadan önce de çok geçti...



Oyun bahçelerindeki sesler susunca umutsuzluk çöktü.
Çocukların sesleri olmadan,dünya ne garip bir yer.




Bir çocuğun ağlaması bir savaşı durdurabilir mi?



Biraz da nostaljiye ne dersiniz. şimdi 2003'lerden bir şarkı geliyor. insanların geleceklerinin olmadığını görmeyi reddettiği o güzel günlerden...


P.S Hayatın kendine göre seçimleri varsa neden uğraşıyoruz?